Autorem jest TAMISS (http://wiersze.kobieta.pl/autor/tamiss-34273)
Każdy idzie swoją
własną drogą,
czy mu w życiu jest
dobrze czy źle,
własne ścieżki
przez życie go wiodą,
czy zabłysnął
gdzieś, czy znalazł na dnie...
Nasze ścieżki są
różnie usłane,
mogą ścielić je
kolce lub róże...
zawsze można
wyruszyć w nieznane,
by nie wdepnąć
znów w życia kałuże...
Prostą drogą przez
życie swe kroczyć,
jego sens tylko
znaleźć istotny,
aby nic nas nie
mogło zaskoczyć,
każdy uśmiech był
zawsze pogodny...
Tylko chwil się
właściwych nauczyć,
może takich co
radość nam dają,
wszystkie smutki swe
z życia wykluczyć,
one tylko na miłość
czyhają...
Nie jest łatwo iść
dumnie przed siebie,
i wyboje życiowe
omijać,
kiedyś los się
uśmiechnie do Ciebie...
dobra aura znów
zacznie Ci sprzyjać...
 |
| z Internetu |
Serdecznie pozdrawiam:)
Nie wiem, czy można być zawsze pogodnym i nigdy się nie dać zaskoczyć. To takie nieludzie trochę :) Ale wiem, że można zgodzić się z tym, że życie jest takie, jakie jest. Smuci, zaskakuje, cieszy. Wszystko po troszku. I, że mogę tego nie chcieć, albo chcieć i to wszystko jest Ok. Trzymaj się zdrowo Aksamitko :)
ReplyDeleteTo jest w życiu właśnie ciekawe, że spotykamy różnych ludzi i różne sytuacje. Cała mądrość w tym, by ze wszystkim umieć sobie radzić, idealne życie nie istnieje...jestem z tych, którzy twierdzą, że nie ma co czekać na dobroć losu, lepiej brać sprawy w swoje ręce.
ReplyDeleteOptymizm i pogoda ducha zawsze w cenie!
Bardzo ładny i optymistyczny. Myślę, że wiersz ten ma na celu zwrócić większą uwagę na plusy życia. Wiadomo, że różnie bywa, musi być i dobro i zło. Jakoś tak myślę, że wiersz mówi: życie jest, jakie jest, raz na wozie, a raz pod. Skupiaj się na plusach, bo one właśnie pomagają przez to życie przejść nieco łatwiej... Czasami ciężko się skupić na plusach, ale czasami te plusy są obok, tak niedoceniane.
ReplyDeletehehe Takie se moje przemyślenia. Pozdrawiam super serdecznie. :))))) <3
Nasze ścieżki, drogi potrafią być różne. Nie zawsze są proste i bez leżących kamieni. Czasem zdarzają sie zakręty, które również nas zatrzymują. Niekiedy boimy się tego co jest za tym zakrętem. Z doświadczenia wiem, że zazwyczaj czeka tam na nas uśmiech drugiego człowieka.
ReplyDeletePozdrawiam porannym słońcem i spokojnej niedzieli życzę
Ścieżki życia... usłane różami, ale i kamieniami.
ReplyDeleteCzas uczy pokory, a nasze małe kroczki od urodzenia, aż po kres- znaczą ślady na mapie życia.
Pozdrawiam serdecznie, zdrówka życzę, pogody ducha i spokoju:)
Dla jednych szklanka jest do połowy pełna, dla innych do połowy pusta. Trzeba znaleźć w sobie optymizm (szczególnie, gdy trzeba go szukać), cieszyć nawet małym. I nie marudzić (co jest niekiedy trudne, dla mnie, za bardzo lubię marudzić) ;) A przecież tyle jest dróg do celu, a tym celem jest pełne, ciekawe życie, a na drogach czasem wyboje, ale przecież mamy wolną wolę i możemy próbować przeszkody pokonywać lub je omijać. Wspaniale, że masz nową twórczą pasję. Życzę Ci na tej drodze samych sukcesów!
ReplyDelete